Kluizenaar Broeder Hugo.
In Warfhuizen werd in 2001 een zogenaamde kluis gevestigd, zeg maar een klooster met maar één monnik. De oude dorpskerk werd na vijfhonderd jaar weer katholiek, en doet sindsdien dienst als kluiskapel. De inrichting is uit heel Europa bijeengebracht uit gesloten kerken en kapellen. Alleen was het moeilijk om een mooi Mariabeeld te vinden. De broeder nam een Spaanse beeldhouwer in de arm, die voor de kapel een beeld sneed van de Moeder van Smarten: Maria die huilend onder het kruis van haar Zoon staat. Het is waarschijnlijk het meest on-Groningse beeld van Groningen, want het verbergt de emoties van Maria niet: het verplettert je ermee. Toch sloten verbazend veel mensen het onmiddellijk in hun hart. Ze begonnen zelfs van steeds verder weg naar Warfhuizen te komen om daar te bidden
In Warfhuizen is het zeker niet elke dag druk. Vaak zul je als bedevaartganger in een weldadige stilte belanden als je op een willekeurig moment een bezoek brengt aan de kapel. Dan branden er een paar kaarsjes en ben je verder alleen. Soms is er een plotselinge stormloop, en doet het in Warfhuizen eventjes aan Kevelaer denken
Dan heerst er een vrolijk geroezemoes en een gloed van heel veel kaarsjes. We weten niet precies hoeveel mensen per seizoen op bedevaart naar Warfhuizen gaan. De schattingen lopen uiteen van ongeveer 7000 tot ongeveer het dubbele. Pieken zijn er in de Meimaand als de verschillende processies uitgaan. Wel is duidelijk dat men erg gemotiveerd is om te komen. Men komt van ver, niet zelden op de fiets of uit de andere kant van het land met het openbaar vervoer .
Er waren eens De meeste Nederlandse bedevaartplaatsen hebben een ‘ontstaansgeschiedenis’ die samen te vatten is in een welomlijnd verhaal, meestal gelardeerd met de nodige mirakels en opzienbarende toestanden. Ze beginnen meestal onge
veer zo: ‘Lang geleden, aan het einde van de veertiende eeuw, liep er eens een herderinnetje over de hei…’ In Warfhuizen is het ietsje anders verlopen, en wel op een manier die wij geen van allen eigenlijk helemaal kunnen doorgronden. En dat terwijl het niet om gebeurtenissen gaat die zich lang geleden in een mythisch tijdperk hebben afgespeeld, maar gewoon in 2003, ergens tussen de moord op Pim Fortuyn en de dijkverzakking in Wilnis in, toen Balkenende al premier was en kinderen al werden geboren met mobiele telefoon en al
Geen opmerkingen:
Een reactie posten