vrijdag 16 november 2012

Het Eeuwig Licht

Het Eeuwig licht
In het begin was er het woord en het woord is vlees geworden. In het begin schiep God de Hemel en de aarde Daarna splitste hij licht. De dag en de nacht. Hoe dat mogelijk is staat er nog niet bij. Pas op de vierdedag maakte God twee grote lampen. Er moeten lichten zijn aan het hemelgewelf, die de dag van de nacht zullen scheiden; zij moeten als tekens dienen, voor zowel de feesten als voor de dagen en de jaren, en als lampen aan het hemelgewelf om de aarde te verlichten. Uit de lezingen van vandaag bekruipt je het gevoel dat het “feestje” voor sommigen voorbij is, en dat het licht op aarde –ooit?- voor eeuwig uit gaat. Het is mooi geweest! In deze donkere tijden vertelt men sprookjes. Sinterklaas bestaat niet en de wereld is ook niet in 7 dagen geschapen. Dat vinden mensen ook een sprookje. Er bestaat ook een joods sprookje ( ISBN 9064410623) over het eeuwige licht. Salomo hoorde dat er een kruik bestond die eeuwig licht uitstraalt. Hij ontbood Benaja om deze Queeste op te lossen op de 40e dag bereikten zij een oase en volgden die beek naar zijn oorsprong die uit een rots stroomde. Een tunnel in die rots leidde ze naar een ander land met ook veel melk en honing. Daar woonden een van de tien verloren stammen van Israel die tijdens de tocht door de woestijn met Mozes waren verdwaald. Daar hoorde Benaja weer van de Kruik die Mozes had gevonden onder de brandende braamstruik!! en mee had genomen samen met het tabernakel. Weer verloor men de kruik met het eeuwig licht. Uiteindelijk slaagde de Queeste en plaatste Salomo het eeuwige licht in het Tabernakel en verlichtte het het heiligen der heiligen (de 10 geboden?) tot dat de tempel weer verwoest werd. Jeremia zou die kruik samen met het gewijde vaatwerk ergens in een grot verborgen hebben. Het sprookje is nog steeds niet af! We kunnen nog steeds niet zeggen en ze leefden nog lang en gelukkig. Toch is dat wat Jezus vandaag zegt in het Evangelie Voorwaar, Ik zeg u:
dit geslacht zal niet voorbijgaan totdat dit alles gebeurd is. Het eeuwige licht verlichtte de stenen tafel het verbond dat God zwart op wit ja zelfs in steen gebeiteld met de mens sloot. Erg handig van God om daar een “leeslampje” bij te plaatsen als je er in het donker aan voorbij gaat. Tegenwoordig lijkt het in deze duistere tijden dat er te weinig licht op valt? Zou de wereld beter worden als we daar meer licht op laten vallen? Feit is -vraag niet hoe het kan maar profiteer er van- dat in alle Katholieke kerken al eeuwen lang de Godslamp brand zoals een vlag wappert op een paleis als de Koning of Koningin weer thuis is. Dat laatste feit gelooft iedereen De Heilige Sint Nicolaas zelf wenst lieve en gelukkige kinderen, net zoals de andere bisschoppen en onze Paus. Het is het jaar van het geloof! Dat wij elkaar tot zegen mogen zijn was het thema van Willibrordzondag. Is dat niet wat juist soms onbewust bij iedereen op zijn verlanglijstje staat, en waarvan elke mens droomt. Om licht voor elkaar te zijn. Goed nieuws! Alchemisten weten al 2 eeuwen dat er twee onuitputtelijke gratis grondstoffen zijn Water en lucht waarmee je een vlammetje kunt laten branden. Lampolie is een “ouderwetse” dure brandstof en milieu verontreinigend! De olievlam brand omdat er energie is opgeslagen in olie. Dat snapt en voelt elke ziel. Dat kun je zelf eenvoudig ook doen met uitsluitend lucht. Ja u leest het goed! en ook als je watersplitst. Dat zijn dan de onzichtbare zuurstof en zichtbarewaterstofvlam. Alle energie die daar ooit is ingestopt en OPGESLAGEN is, gaat niet verloren maar krijg je terug als een “verlies” dat zich manifesteert in warmte en licht. Dat is de wet van behoud van energie Er gaat niets verloren maar wordt omgezet. God heeft in het begin de Aarde geordend en opgedeeld als een huis waarin wij ons al thuis mogen voelen en dat nog niet volmaakt en af is. Zijn liefde blijkt ook dat hij ons een bescherm engel geeft die ons beschermt in tijden van nood zoals er eerder nog geen is geweest. Om bijvoorbeeld te schitteren als de sterren voor eeuwig en immer. Diepe zucht… wat kost dat (God) een energie. Treutel

vrijdag 2 november 2012

Godbekwaam zijn De kwaliteit van onze liefde tot God




Jezus zegt dat God geen deeltje van ons wil, maar Hij wil ons helemaal, heel ons hart, heel onze ziel, heel ons verstand en heel onze kracht. God wil geen restjes of een beetje liefde, half geloof of halve gehoorzaamheid. Of een lat relatie op zon en feestdagen. Maar Jezus zegt ons ook nog, dat God liefhebben enkel mogelijk is wanneer we leven in Zijn waarheid. Hij weet dat we niet perfect zijn, en toch houd hij van ons, we mogen Hem vragen om ons te helpen. Hij heeft ons belooft ons in alles de kracht te geven van de Heilige Geest om zo ons leven opnieuw te richten naar wat juist is.
Wat God belooft heeft volbrengt hij ook . Maar dikwijls vergeten we dat of denken we dat we Gods hulp niet waardig zijn. Enkel God liefhebben als Hij beantwoordt aan onze persoonlijke verwachtingen of dat wat wij van Hem willen maken is niet wat Jezus ons hier wil vertellen. Wij moeten inspanningen doen om hem te kennen zoals hij zich echt aan ons kenbaar wil maken. Prof doctor Joseph Ratzinger, nu onze Heilige vader Paus Benedictus XVI schrijft in 1964
We kunnen er niet omheen: we staan ontzettend ver af van een wereld waarin mensen niet meer over God onderricht hoeven te worden omdat Hij (niet?) in hun binnenste woont Men heeft wel eens gezegd dat deze eeuw gekenmerkt wordt door iets wat voordien eigenlijk niet voorkwam, namelijk dat mensen niet meer Godbekwaam zijn De Maatschappelijke en geestelijke evolutie zou het ontstaan hebben gegeven aan een type mensen dat geen innerlijke aanhechtingspunt voor de kennis van God meer heeft. Wat we daar ook over denken, we moeten toegeven dat wij in onze tijd verder van Hem afstaat dan voorgaande tijden, dat twijfel en duisternis in verband met God nu schering en inslag zijn en dat wijzelf, die ons best doen om als gelovige mensen te leven, vaak de indruk hebben dat de wekelijkheid van God onder onze voeten wordt weggemaaid. Onderweg naar de advent tijd die van hoop en verwachting op GOEDE tijden overvalt ons maar al te vaak het gevoel dat het tot niets heeft geleid. Die weg is/lijkt onder onze voeten weg geslagen en rest ons niets anders dan een beroep te doen op een flakkerende vlammetje van onze goede wil. Paus Benedictus XVI stelt verder dat er geen goede of slechtere tijd is was of komt en zegt Laten we opweg naar de adventtijd de Heer bidden dat hij ons gunt om steeds minder “voor” Christus te leven en al helemaal niet “Na” Christus, maar echt MET en IN Christus met Hem die gisteren , vandaag en tot in eeuwigheid dezelfde is Hebr. 13,8 Amen Die stelling MET en IN Christus van de professor Ratziger zou ik niet niet relativeren tot zoiets geniaals als E= mc2 Zijn stelling is als je nu goede tijden wilt mag je MET en IN Christus leven Die stelling is zoiets als de ontdekking van de Hemel en het tweede daar aan gelijk op aarde.**en** uw naaste beminnen als uzelf. Jezus zag (ook in 1964 al) dat hij wijs gesproken had. Godbekwaam zijn? in Marcus 4 vers 20 belooft God ons tot honderdvoudig te vergoeden.