Het Eeuwig Licht

Het Eeuwig licht
In het begin was er het woord en het woord is vlees geworden. In het begin schiep God de Hemel en de aarde Daarna splitste hij licht. De dag en de nacht. Hoe dat mogelijk is staat er nog niet bij. Pas op de vierdedag maakte God twee grote lampen. Er moeten lichten zijn aan het hemelgewelf, die de dag van de nacht zullen scheiden; zij moeten als tekens dienen, voor zowel de feesten als voor de dagen en de jaren, en als lampen aan het hemelgewelf om de aarde te verlichten. Uit de lezingen van vandaag bekruipt je het gevoel dat het “feestje” voor sommigen voorbij is, en dat het licht op aarde –ooit?- voor eeuwig uit gaat. Het is mooi geweest! In deze donkere tijden vertelt men sprookjes. Sinterklaas bestaat niet en de wereld is ook niet in 7 dagen geschapen. Dat vinden mensen ook een sprookje. Er bestaat ook een joods sprookje ( ISBN 9064410623) over het eeuwige licht. Salomo hoorde dat er een kruik bestond die eeuwig licht uitstraalt. Hij ontbood Benaja om deze Queeste op te lossen op de 40e dag bereikten zij een oase en volgden die beek naar zijn oorsprong die uit een rots stroomde. Een tunnel in die rots leidde ze naar een ander land met ook veel melk en honing. Daar woonden een van de tien verloren stammen van Israel die tijdens de tocht door de woestijn met Mozes waren verdwaald. Daar hoorde Benaja weer van de Kruik die Mozes had gevonden onder de brandende braamstruik!! en mee had genomen samen met het tabernakel. Weer verloor men de kruik met het eeuwig licht. Uiteindelijk slaagde de Queeste en plaatste Salomo het eeuwige licht in het Tabernakel en verlichtte het het heiligen der heiligen (de 10 geboden?) tot dat de tempel weer verwoest werd. Jeremia zou die kruik samen met het gewijde vaatwerk ergens in een grot verborgen hebben. Het sprookje is nog steeds niet af! We kunnen nog steeds niet zeggen en ze leefden nog lang en gelukkig. Toch is dat wat Jezus vandaag zegt in het Evangelie Voorwaar, Ik zeg u:
dit geslacht zal niet voorbijgaan totdat dit alles gebeurd is. Het eeuwige licht verlichtte de stenen tafel het verbond dat God zwart op wit ja zelfs in steen gebeiteld met de mens sloot. Erg handig van God om daar een “leeslampje” bij te plaatsen als je er in het donker aan voorbij gaat. Tegenwoordig lijkt het in deze duistere tijden dat er te weinig licht op valt? Zou de wereld beter worden als we daar meer licht op laten vallen? Feit is -vraag niet hoe het kan maar profiteer er van- dat in alle Katholieke kerken al eeuwen lang de Godslamp brand zoals een vlag wappert op een paleis als de Koning of Koningin weer thuis is. Dat laatste feit gelooft iedereen De Heilige Sint Nicolaas zelf wenst lieve en gelukkige kinderen, net zoals de andere bisschoppen en onze Paus. Het is het jaar van het geloof! Dat wij elkaar tot zegen mogen zijn was het thema van Willibrordzondag. Is dat niet wat juist soms onbewust bij iedereen op zijn verlanglijstje staat, en waarvan elke mens droomt. Om licht voor elkaar te zijn. Goed nieuws! Alchemisten weten al 2 eeuwen dat er twee onuitputtelijke gratis grondstoffen zijn Water en lucht waarmee je een vlammetje kunt laten branden. Lampolie is een “ouderwetse” dure brandstof en milieu verontreinigend! De olievlam brand omdat er energie is opgeslagen in olie. Dat snapt en voelt elke ziel. Dat kun je zelf eenvoudig ook doen met uitsluitend lucht. Ja u leest het goed! en ook als je watersplitst. Dat zijn dan de onzichtbare zuurstof en zichtbarewaterstofvlam. Alle energie die daar ooit is ingestopt en OPGESLAGEN is, gaat niet verloren maar krijg je terug als een “verlies” dat zich manifesteert in warmte en licht. Dat is de wet van behoud van energie Er gaat niets verloren maar wordt omgezet. God heeft in het begin de Aarde geordend en opgedeeld als een huis waarin wij ons al thuis mogen voelen en dat nog niet volmaakt en af is. Zijn liefde blijkt ook dat hij ons een bescherm engel geeft die ons beschermt in tijden van nood zoals er eerder nog geen is geweest. Om bijvoorbeeld te schitteren als de sterren voor eeuwig en immer. Diepe zucht… wat kost dat (God) een energie. Treutel