Na een waardig afscheid van Avila en met een fantastisch WJD-lied in onze kielzog vertrekken we met 8000 jongeren richting Madrid, waar 800.000 andere jongeren en
een zon die 38 graden schijnt ons opwachten. Daar gaat het allemaal gebeuren. Of is het eigenlijk al gebeurd en is het nu wachten op de paus?
Ik merk moeite te hebben met het loslaten van de indrukken en belevingen die mijn verblijf in Avila me gegeven heeft. In Avila kwam ik voor het eerst in mijn leven opgetogen en blij als een kind de kerk uitgehuppeld. In die kerk las ik voor het eerst uit het boek Jozua voor. Aldaar verloor ik mijn eerste tranen voor een geloof.
In Avila werd ik voor het eerst geïnspireerd door een bisschop (mgr. De Jong), die catechese gaf alsof hij een levensboek had opengeslagen. In Avila had ik een bijzonder gesprek met diaken Jos en pastoor Hugo. Daar kwam ik erachter dat een diaken gewoon getrouwd mag zijn en daar, in Avila, kreeg ik van diezelfde diaken mijn eerste rozenkrans, van de pastoor mijn eerste bidprent.
Zo kan ik nog wel even doorgaan, maar toch moet ik beseffen dat nu Madrid in het middelpunt staat, en moet ik open staan voor nieuwe mooie dingen. Daarom heb ik het vorige maar even neergeschreven, zodat ik het nooit vergeten zal.
Madrid dus! Warm! de slaapzaal is vol en nóg warmer. De stad telt op dit moment meer dan 160 nationaliteiten die, naarmate we de avondwake van zaterdag naderen, samen de meer dan een miljoen koppen zullen vormen. Straks krijgen we een voorproefje tijdens de officiële openingsmis van De Wereldjongerendagen. Een ´buitenmis´ welteverstaan, 800.000 man krijg je gewoon niet in een kerk, hoe almachtig God ook is ;)
De Mis of Eucharistieviering is een soort van ´bezinning´, begeleid door muziek. Ook voor mij is het een bezinning: tijdens de vieringen stel ik me namelijk de meeste vragen.
Als ik mgr. De Jong zie staan achter het altaar vraag ik me af waarom hij niet voor een vrouw kiest, maar voor God. Geloof me, deze man loop je niet zonder blikken of blozen voorbij. Aanbod genoeg voor de bisschop.
Tijdens de schuldbelijdenis vraag ik me af waarom iedereen, maar in het bijzonder pastoor Hugo wéér om vergeving vraagt en zich schuldig opstelt. Ik weet niet alles, maar ik geloof no way dat die man zoveel fout doet dat hij er elke dag vergeving voor moet vragen. Hij is de liefheid zelve. En als er nog tijd over is, vraag ik me af hoe het zit met Jezus als Zoon van God. Wat nou als Hij een echte liefdesbaby van Jozef en Maria is? In principe verandert dat niks aan zijn daden, toch? Toch besluit ik om vanavond te proberen dat soort vragen even te laten voor wat ze zijn. Zo kan ik de hele Mis bewust meevieren met alle verschillende nationaliteiten die Madrid nu telt. Het wordt een feestje!
(Huh, kwam dat uit mijn mond?)
Lizelotte van Dijk
Actrice Lizelotte van Dijk reist als ongedoopte met Katholiek Nieuwsblad naar de Wereldjongerendagen in Madrid. Voor deze site houdt zij een reisblog bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten